مخالفت می‌کنم پس هستم

جارستان:  زهرا طیبی در فرهیختگان نوشت؛ روز گذشته بالاخره استعفای عبدالکریم حسین‌زاده توسط مجلسی‌ها پذیرفته شد تا پرونده دوماهه چالش میان دولت و مجلس برای پذیرش استعفای نماینده حوزه نقده و اشنویه برای پذیرش معاونت رئیس‌جمهور بسته شود.

در ادوار مختلف مجلس شاید کمتر سابقه داشته که با استعفای نماینده مجلسی برای پذیرش مسئولیت در دولت مخالفت شده باشد اما این بار بهارستانی‌ها با این استدلال که نمایندگان باید متعهد باشند تا ۴ سال خود را تمام کنند و مجلس نباید پلی برای رفتن به مسئولیتی دیگر باشد، با استعفای حسین‌زاده مخالفت کردند.

نمایندگان مخالف استدلال‌هایی در مورد چرایی عدم پذیرش استعفا مطرح می‌کردند. اینکه مجلس نباید سکویی برای رفتن به جایگاه‌های دیگر باشد، یکی از نقدهای نمایندگان مخالف برای عدم پذیرش استعفای عبدالکریم حسین‌زاده بود. یکی از نمایندگان معتقد بود، تعداد نمایندگانی که از مجلس برای دولت رفته‌اند غیرمتعارف است و این نشان می‌دهد «توجهی به شأنیت مجلس و نمایندگی مردم نشده است.» برخی نمایندگان نیز معتقد بودند استعفای حسین‌زاده، حوزه انتخابیه او را با خلأ نماینده مواجه می‌کند.

فارغ از اینکه اساسا استعفای نمایندگان برای حضور در دولت یا سمت‌های دیگر صحیح است یا خیر، عمده موضوعی که در مورد علت مخالفت مطرح می‌شد این بود که نمایندگان نباید جایگاه نمایندگی را سکو کنند و به دولت بروند. این ادعا درحالی مطرح ‌شد که حسین‌زاده نه اولین نفر که چهارمین نفری بود که از بهارستان، به دولت یا نهادهای دیگر مدیریتی می‌رفت و رئیس‌جمهور هم از بهارستان راهی پاستور شد.

نکته جالب توجه ماجرا این است که این اتفاق پیش از این در دولت‌های مختلف هم رخ داده است. برای مثال در دولت سیزدهم، علیرضا زاکانی، نماینده مجلس یازدهم برای حضور در شهرداری تهران، از مجلس استعفا داد. سیدجواد ساداتی‌نژاد، نماینده مجلس برای قبول مسئولیت وزارت جهادکشاورزی از مجلس استعفا داد و سیدحسین قاضی‌زاده‌هاشمی نیز برای حضور در بنیاد شهید از بهارستان استعفا داد. احسان خاندوزی نیز برای قبول مسئولیت وزارت اقتصاد از سمت نمایندگی استعفا داد.

در مجلس دهم نیز، کاظم جلالی برای قبول مسئولیت سفارت ایران در روسیه از بهارستان استعفا داد. در مجلس نهم داریوش اسماعیلی برای پذیرش معاونت وزارت صمت از مجلس استعفا داد. در مجلس هشتم نیز مهدی سنایی برای پذیرش مسئولیت سفارت ایران در روسیه و محمدرضا میرتاج‌الدینی برای پذیرش معاونت امور مجلس از سمت نمایندگی استعفا دادند. امری که نشان می‌داد استعفای تعدادی از نمایندگان از مجلس در ادوار برای حضور در دولت، چندان بی‌سابقه نبوده است و نکته مهم‌تر اینکه در این رابطه منع قانونی نیز وجود ندارد.

نکته دیگر آنکه برخی رسانه‌های اصولگرا نزدیک به جبهه پایداری، ادعاهای رادیکالی در مورد پذیرش استعفای عبدالکریم حسین‌زاده مطرح کردند. بیان اینکه پذیرش استعفای حسین‌زاده، توهین دولت به مجلس است، بیش از آنکه موضع‌گیری برمبنای واقعیت ماجرا باشد، بیشتر رنگ‌وبوی بزر‌گنمایی و فضاسازی برای ایجاد چالش میان مجلس و دولت را می‌دهد. یکی از اصول اساسی برای حفظ ‌شأن و جایگاه مجلس، احترام و پذیرش رأی نمایندگان مجلس است.

این موضوع روشن است که نمایندگان نهایتا تصمیم به پذیرش استعفای حسین‌زاده گرفتند. حالا مطرح کردن این ادعا که «توهین دولت به مجلس رأی آورد»، هم وهن جایگاه مجلس و نمایندگان است هم این ابهام را ایجاد می‌کند که نمایندگان نیز در این دام افتادند و به مجلس توهین کردند. علاوه براین، کوچک‌شمردن نظر و نگاه نمایندگان مجلس نیز هست به این معنی که آن‌ها جایگاه مجلس را حفظ نکردند.